Hoi iedereen!

Het is alweer een tijdje geleden dat we een verhaaltje hebben geschreven, dus hier is er weer eentje. Het was best een leuke week. We zijn naar Mama Jane geweest, voor het eerst met de boda-boda meegeweest en snoepjes uitgedeeld.

Maandag hebben we gewoon gewerkt en dinsdag zijn we naar het weeshuis Mama Jane geweest in Jinja. Samen met de moeder van Peter die hier op vakantie was. Voor Michelle was het heel leuk om hier terug te zijn, want 2,5 jaar geleden heeft zij een weekje doorgebracht in het weeshuis en daarna ook nog een dagje terug geweest. We werden ontvangen door Agnes, de manager van het weeshuis en Mabel, die hier ook werkt. De kindjes waren buiten op het binnenplaatsje aan het spelen. Toen ze ons in het oog kregen gingen ze allemaal juichen en renden naar ons toe. Het was echt leuk om te zien. Ze moesten allemaal in rijen gaan staan van de leidsters om een liedje voor ons te zingen. Daarna deelden de leidsters snoepjes uit die wij meegenomen hadden. Het was een heel geduw en getrek, omdat ze allemaal graag een snoepje wilden. Ondertussen waren wij foto's en filmpjes aan het maken. De kinderen vonden de videocamera en het fototoestel wel erg interessant en wilden allemaal op de foto en trokken de gekste bekken. Ook vonden ze de paarse nagels van Anne-Maaike wel erg leuk. Ze probeerden het eraf te halen, maar dat lukte natuurlijk niet, haha. 's Middags kregen we een lunch aangeboden. We kregen aardappels, rijst, kip, doperwten, chapatti en ananas. Was erg lekker! Rond 13.00u kwamen de wat oudere kinderen thuis. Agnes vertelden wie wij waren en ze stelden zich allemaal 1 voor 1 voor terwijl ze van ons een schriftje kregen die we voor hun hadden gekocht. Hierna gingen we weer naar buiten om met de jongere kindjes te spelen. Op den duur zat je met 10 kinderen op schoot die aan je oorbellen trokken, snoep in je haar smeerden en het fototoestel uit je handen trokken. We waren dus behoorlijk gesloopt na deze zeer geslaagde dag.

Woensdag, donderdag en vrijdag waren gewone werkdagen. Zaterdag gingen we een nieuwe poging doen om te zwemmen, maar toen we in Kampala waren ging het net als vorig weekend weer keihard regenen! We waren naar Kabira Country Club gegaan om te zwemmen, heel luxe allemaal daar. We konden er gelukkig lekker eten en daarna hebben we (jaja, voor het eerst en meteen zelf geregeld) de boda-boda gepakt naar Garden City. Het was echt super leuk om lekker met het lokale vervoer te gaan in plaats van met de taxi als 'rijke blanke'. Je kunt vaak al een boda-boda nemen vanaf 1000 shilling, dat is ongeveer 0,30 cent. En het is natuurlijk ook veel leuker dan een eind in de brandende zon te moeten lopen :) Vanaf Garden City hebben we heerlijk een beetje rondgelopen om te kijken wat er allemaal te doen was in de buurt. Daarna hebben we een ijsje gegeten en boodschappen gedaan. 's Avonds hebben we voor het eerst in de 4 weken dat we hier zijn pizza op! Jullie kunnen je vast wel voorstellen hoe heerlijk dat smaakt na een maand lang alleen maar pasta, rijst, soep en gebakken aardappeltjes :)

Toen we met chauffeur Emmanuel op de terugweg naar de farm waren gingen onze neus en ogen ineens erg branden en pijn doen! We wisten niet goed wat er was en keerden snel om. Er was super veel politie en mensen van het leger op straat, en we hoorden dat er een politiek opstandje was in de dorpjes Kasangati en Gayaza. Precies waar wij doorheen moesten! Om de mensen uit elkaar te halen had het leger flink wat traangas de lucht in geschoten, vandaag de zere neus en ogen! Gelukkig hadden we water bij en konden we alles snel schoonspoelen. Na een tijdje gewacht te hebben deden we een nieuwe poging om door de dorpjes heen te komen. Voordat wij erdoor reden was er erg veel met stenen naar auto's en politie gegooid, de weg lag er helemaal mee bezaaid.. Voor ons zagen we dat er op auto's geslagen werd met stokken en er werd flink misbruik gemaakt van de situatie om geld af te troggelen bij mensen die er doorheen wilden. Alles bij elkaar zag het er best eng uit, en we waren ook blij toen we weer veilig op de farm waren!

Vandaag zijn we gewapend met een zak snoep en ballonnen 2,5 km de weg bij de farm afgelopen. Alle kindjes die we tegenkwamen lekker verwend met snoepjes :) Het was grappig om te zien dat de opa'tjes en oma'tjes minstens even blij waren met een snoepje dan de kindjes. Door het uitdelen kregen we ook de kans om de kleihutjes wat dichterbij te bekijken. Dan snap je ook meteen waarom de mensen meer buiten dan binnen leven, want de binnenkant stelt vaak niet veel meer voor dat een klein hokje met soms een matje op de grond. Ook het koken gebeurt meestal (onder een afdakje) buiten. Toen de zak snoep leeg was en we eigenlijk best wel moe waren, hebben we een boda-boda genomen terug naar de farm. Het blijft natuurlijk toch wel leuk om achterop zo'n brommertje mee te crossen ;) Toen we terugkwamen op de farm had Tony (Peter's zoontje) een feestje voor zijn 6e verjaardag. Daar hebben we gezellig een stuk(je) Ugandese taart gegeten en nog een paar uur met de kindjes op't feestje gespeeld.

We gaan nog even proberen wat foto's op het blog te zetten, en daarna snel naar bed want deze week staat het wekkertje weer om 06.00 uur :(

Liefs,

Michelle & Anne-Maaike