Een dag in de slums van Kampala en een lange wandeltocht

Hi Mzungu's,

Dit blog komt een beetje aan de late kant, maar dat gaat we helemaal goed maken want we hebben weer een heleboel te vertellen! Eerst even een nieuwtje waar we niet mee kunnen wachten om het te vertellen.......We hebben een weekje Zanzibar geboekt waar we heerlijk gaan duiken, snorkelen, bakken op het strand, met dolfijnen zwemmen (hopen we) en heerlijk eten :) We gaan van 9-16 Juni en sluiten daarmee gelijk onze stage af, want de 21e gaan we alweer met het vliegtuig richting huis.

Deze week hebben van maandag t/m donderdag weer gewoon gewerkt. We beginnen eindelijk een heel klein beetje te wennen aan het 6.00u opstaan, maar het blijft elke dag weer een strijd, haha. We hebben er gelukkig weer wat extra werk bij gekregen, en woensdag mogen we zelfs met z'n 2-en naar de ambassade in Kampala om visums te regelen voor de drie ugandese werknemers die naar Nederland gaan. We hebben voor het eerst met Greetje, onze stagebegeleider van school, gebeld. Eigenlijk gaat alles best goed, dus over 3 weken hebben we pas weer telefonisch contact. Intussen zijn we bij de clinic ook alweer bekend. Eerst had Mies een infectie aan d'r handen, waarschijnlijk door het water. En afgelopen week ging Anne-Maaike ineens door haar rug. Gelukkig gaat dat allemaal weer goed en lopen we weer vrolijk rond :)

Vrijdag zijn we met Anja naar de slums (sloppenwijken) geweest. Zij komt daar wel vaker omdat ze vrijwilligerswerk doet. Het maakte best veel indruk om te zien hoe die mensen daar leven.. Overal bergen afval, brandende hoopjes plastic, stank en ontzettend veel vliegen. Om je heen zag je overal wel jongeren die lijm aan het snuiven waren en soms hadden ze niet veel meer dan een jutezak of erg gescheurde kleding aan. De kleding die we hadden meegenomen uit Nederland hebben we hier uitgedeeld aan tienermoeders. Toch goed om te zien dat ze er hier nog zo blij mee zijn, terwijl de kleding anders misschien weggegooid zou worden. Paul heeft ons een rondleiding gegeven door een klein gedeelte van de slums. Hij is hier vroeger zelf opgegroeid, en heeft nu de stichting 'Peace for Children Africa' opgericht voor de straatkinderen. Na de rondleiding zijn we naar het opvanghuis geweest waar de straatkinderen/jongeren overdag zichzelf kunnen wassen, les krijgen, spelletjes kunnen doen en souvenirs kunnen maken om te verkopen. Er word ook geregeld uit de bijbel verteld en ze kunnen er een warme maaltijd halen. We zijn hier wel een paar uur gebleven en hebben het super gezellig gehad. We hebben spelletjes gedaan, Anne-Maaike had er eindelijk weer iemand waarmee ze handstandjes kon doen en ook voetbal en lummelen kennen ze hier. Toen het ging regenen ging iedereen snel naar binnen en toen hebben we een hele grote ton papier maché gemaakt, waar ze maskers en andere souvenirs van gaan maken. Rond half 7 gingen we naar een andere locatie van Peace for Children Africa. Daar woont een hele groep jongens/meiden van verschillende leeftijden. Overdag gaan ze naar school, en in hun vrije tijd oefenen ze veel voor hun show's die ze geven op feesten/bruiloften. Ook voor ons wilden ze hun show graag opvoeren, en we stonden ervan te kijken hoeveel talent deze jongeren hebben! Ze lieten verschillende dansen uit Uganda zien, waarbij ze zelf muziek maakten en zongen. Daarna hadden ze een acrobatiek show, met heel veel salto's, pyramides, flikflakken en andere spectaculaire dingen. Jammer genoeg werd het al snel donker en konden ze hun show niet helemaal afmaken. Daardoor moeten we zéker nog een keertje terug komen om de rest te bekijken ;)

De rest van het weekend hebben we boodschappen gedaan en lekker wat gegeten in en Italiaans restaurant. Eindelijk lasagne! Maar zo lekker als thuis kan je de lasagne hier toch niet vinden.. We wilden helemaal van de farm naar Kampala met de bodaboda gaan. We gingen alvast een eindje lopen omdat je toch meestal binnen 10 minuten wel een boda tegenkomt, maar helaas duurde het deze keer 2 uur voordat er een 'lege' bodaboda voorbij kwam. Achteraf vonden we het toch niet zo erg om zo'n eind te hebben gelopen, want we hebben heel veel gezien en hebben ook nog een paar leuke foto's kunnen maken :) Toch waren we wel blij dat we na die 2 uur heerlijk achterop de bodaboda konden stappen voor een tochtje naar Kampala. We kwamen er alleen achter dat de bestuurder van de bodaboda nog niet zo vaak in Kampala geweest was (of nooit), want hij wist zelfs Garden City niet te vinden. En dat is 1 van de bekendste shopping malls in Kampala! Maargoed, uiteindelijk zijn we er gekomen en hebben we een leuke dag gehad in Kampala :)

We gaan weer even een paar leuke foto's voor jullie uitzoeken en op ons blog zetten, en dan was dit ons blog alweer voor deze week. Woensdagavond komen Anne-Maaike d'r ouders aan in Uganda, en van zaterdag-woensdag gaan we op safari naar het park Murchison Falls. Wij hebben er in elk geval zin in, en hoe het geweest is + foto's horen/zien jullie over ongeveer 1,5 week :)

Liefs,

Michelle & Anne-Maaike

Mama Jane, ritjes met de boda-boda en brandende ogen

Hoi iedereen!

Het is alweer een tijdje geleden dat we een verhaaltje hebben geschreven, dus hier is er weer eentje. Het was best een leuke week. We zijn naar Mama Jane geweest, voor het eerst met de boda-boda meegeweest en snoepjes uitgedeeld.

Maandag hebben we gewoon gewerkt en dinsdag zijn we naar het weeshuis Mama Jane geweest in Jinja. Samen met de moeder van Peter die hier op vakantie was. Voor Michelle was het heel leuk om hier terug te zijn, want 2,5 jaar geleden heeft zij een weekje doorgebracht in het weeshuis en daarna ook nog een dagje terug geweest. We werden ontvangen door Agnes, de manager van het weeshuis en Mabel, die hier ook werkt. De kindjes waren buiten op het binnenplaatsje aan het spelen. Toen ze ons in het oog kregen gingen ze allemaal juichen en renden naar ons toe. Het was echt leuk om te zien. Ze moesten allemaal in rijen gaan staan van de leidsters om een liedje voor ons te zingen. Daarna deelden de leidsters snoepjes uit die wij meegenomen hadden. Het was een heel geduw en getrek, omdat ze allemaal graag een snoepje wilden. Ondertussen waren wij foto's en filmpjes aan het maken. De kinderen vonden de videocamera en het fototoestel wel erg interessant en wilden allemaal op de foto en trokken de gekste bekken. Ook vonden ze de paarse nagels van Anne-Maaike wel erg leuk. Ze probeerden het eraf te halen, maar dat lukte natuurlijk niet, haha. 's Middags kregen we een lunch aangeboden. We kregen aardappels, rijst, kip, doperwten, chapatti en ananas. Was erg lekker! Rond 13.00u kwamen de wat oudere kinderen thuis. Agnes vertelden wie wij waren en ze stelden zich allemaal 1 voor 1 voor terwijl ze van ons een schriftje kregen die we voor hun hadden gekocht. Hierna gingen we weer naar buiten om met de jongere kindjes te spelen. Op den duur zat je met 10 kinderen op schoot die aan je oorbellen trokken, snoep in je haar smeerden en het fototoestel uit je handen trokken. We waren dus behoorlijk gesloopt na deze zeer geslaagde dag.

Woensdag, donderdag en vrijdag waren gewone werkdagen. Zaterdag gingen we een nieuwe poging doen om te zwemmen, maar toen we in Kampala waren ging het net als vorig weekend weer keihard regenen! We waren naar Kabira Country Club gegaan om te zwemmen, heel luxe allemaal daar. We konden er gelukkig lekker eten en daarna hebben we (jaja, voor het eerst en meteen zelf geregeld) de boda-boda gepakt naar Garden City. Het was echt super leuk om lekker met het lokale vervoer te gaan in plaats van met de taxi als 'rijke blanke'. Je kunt vaak al een boda-boda nemen vanaf 1000 shilling, dat is ongeveer 0,30 cent. En het is natuurlijk ook veel leuker dan een eind in de brandende zon te moeten lopen :) Vanaf Garden City hebben we heerlijk een beetje rondgelopen om te kijken wat er allemaal te doen was in de buurt. Daarna hebben we een ijsje gegeten en boodschappen gedaan. 's Avonds hebben we voor het eerst in de 4 weken dat we hier zijn pizza op! Jullie kunnen je vast wel voorstellen hoe heerlijk dat smaakt na een maand lang alleen maar pasta, rijst, soep en gebakken aardappeltjes :)

Toen we met chauffeur Emmanuel op de terugweg naar de farm waren gingen onze neus en ogen ineens erg branden en pijn doen! We wisten niet goed wat er was en keerden snel om. Er was super veel politie en mensen van het leger op straat, en we hoorden dat er een politiek opstandje was in de dorpjes Kasangati en Gayaza. Precies waar wij doorheen moesten! Om de mensen uit elkaar te halen had het leger flink wat traangas de lucht in geschoten, vandaag de zere neus en ogen! Gelukkig hadden we water bij en konden we alles snel schoonspoelen. Na een tijdje gewacht te hebben deden we een nieuwe poging om door de dorpjes heen te komen. Voordat wij erdoor reden was er erg veel met stenen naar auto's en politie gegooid, de weg lag er helemaal mee bezaaid.. Voor ons zagen we dat er op auto's geslagen werd met stokken en er werd flink misbruik gemaakt van de situatie om geld af te troggelen bij mensen die er doorheen wilden. Alles bij elkaar zag het er best eng uit, en we waren ook blij toen we weer veilig op de farm waren!

Vandaag zijn we gewapend met een zak snoep en ballonnen 2,5 km de weg bij de farm afgelopen. Alle kindjes die we tegenkwamen lekker verwend met snoepjes :) Het was grappig om te zien dat de opa'tjes en oma'tjes minstens even blij waren met een snoepje dan de kindjes. Door het uitdelen kregen we ook de kans om de kleihutjes wat dichterbij te bekijken. Dan snap je ook meteen waarom de mensen meer buiten dan binnen leven, want de binnenkant stelt vaak niet veel meer voor dat een klein hokje met soms een matje op de grond. Ook het koken gebeurt meestal (onder een afdakje) buiten. Toen de zak snoep leeg was en we eigenlijk best wel moe waren, hebben we een boda-boda genomen terug naar de farm. Het blijft natuurlijk toch wel leuk om achterop zo'n brommertje mee te crossen ;) Toen we terugkwamen op de farm had Tony (Peter's zoontje) een feestje voor zijn 6e verjaardag. Daar hebben we gezellig een stuk(je) Ugandese taart gegeten en nog een paar uur met de kindjes op't feestje gespeeld.

We gaan nog even proberen wat foto's op het blog te zetten, en daarna snel naar bed want deze week staat het wekkertje weer om 06.00 uur :(

Liefs,

Michelle & Anne-Maaike

Tropische regenbuien en een valentijns concert

Hoi allemaal :)

We hebben weer bijna een stage-weekje achter de rug en het gaat steeds beter op het werk. We hebben gister een gesprek gehad met onze stagebegeleider en toen hebben wewat nieuwe taken gekregen en sommige opdrachten zijn groter/uigebreider geworden.

Dinsdag zijn we 's avonds naar een valentines concert geweest van de zus van Remmie. Dat is de vriendin van John, een Nederlandse collega die hier ook op het bedrijf woont. Eerst moesten we nog twee uur wachten totdat het begon, en dat is best lang als je op een plastic stoeltje zit. Rond half 10 begon het eindelijk. Eerst kwamen er nog heel wat andere zangers/zangeressen die hier schijnbaar best bekend zijn. Op een gegeven moment kwam er een zanger het publiek in en trok Michelle het podium op. Hij zong een liedje voor haar in het Luganda, dus we snapten er niets van. Anne-Maaike, John en de rest van het publiek kwamen niet meer bij, vooral omdat hij 2 koppen kleiner was dan Michelle die ook nog is hoge hakken aan had die avond, haha. Michelle heeft daar zeker 10 minuten gestaan/gezeten en wist niet meer hoe ze het had. Om het nog hilarischer te maken werd ze na 3 liedjes zo van het podium teruggedragen naar haar plastic stoeltje midden in het publiek. Het duurde wat langer dan we verwacht hadden en waren pas 02.15u thuis. De volgende ochtend hebben we een paar uurtjes gespijbeld en zijn we om 11.00u begonnen.

Nadat we woensdag weer een dagje gewerkt hadden zijn we 's avonds weer in Kabubbu wezen eten met Michelle's vader. Dit keer kregen we chapatti (een soort pannenkoek) met rundvlees en Ierse aardappels. Voor het toetje hadden we jammer genoeg geen tijd meer,want we hadden een afspraak in Gayaza voor een massage. We werden heel hartelijk ontvangen en uitgebreid geknuffeld. Waarschijnlijk omdat ze zo blij was om blanke klanten te ontvangen in haar salonnetje. Die salon was trouwens totaal niet te vergelijken met Nederland. Het was een kamertje van 3 bij 6 meter, met roze geschilderde muren en knipperende kerstversiering. Over de houten massagetafel hadden we nogal onze twijfelswant het wiebelde, piepte en kraakte nogal. Gelukkig lag er wel een matrasje op en zag alles er verder schoon uit. De massage van ongeveer een uur per persoon was trouwens wel heerlijk!

Donderdag zouden we eigenlijk met Peter's moeder naar het weeshuis Mama Jane gaan waar Michelle een paar jaar terug een week is geweest. (Peter is de oprichter van het bedrijf) Jammer genoeg ging dit niet door omdat ze ziek werd. Misschien gaan we dit begin volgende week nog doen, en anders een keertje met zn 2-en. We hebben al een heleboek schriftjes en snoep ingeslagen om daar uit te delen :)

We hopen de komende of volgende week met Anja mee te gaan naar de sloppenwijken waar zij vrijwilligerswerk doet. Vaak gaat ze met de kinderen zingen, knutselen of leest ze een verhaal voor. We hebben uit Nederland nog heel wat kleding meegenomen om uit te delen. We hopen dat we erdaar nog mensen blij mee kunnen maken :)

Dit weekend gaan we weer boodschappen doen en als het lekker weer blijft een zwembad opzoeken. Want deze week heeft het al 2x flink geregend, gehageld en geonweerd, en dat gaat er heel wat harder aan toe dan in Nederland!

We hebben intussen ook Ugandesesimkaarten gekregen, die zullen we meteen even doorgeven. Op onze Nederlandse nummers kijken we niet zo vaak.
Anne-Maaike:+256757777804
Michelle: +256757777806

Dit was het weer voor deze week. We vinden het trouwens superleuk om reacties te krijgen/lezen! :)

Liefs,
Michelle & Anne-Maaike

Hi Mzungu's

Hi Mzungu's (blanken),

Afgelopen weekhebben we weer een weekje stage gehad. Het was nog steeds een beetje te rustig naar onze zin maar vanafmorgen krijgen we er gelukkig een paar leuke, grote opdrachten bij. Binnenkort gaan er 3 Ugandese medewerkers voor een week naar Nederland en wij mogen de hele reis incl. visa, programma's en accommodaties organiseren. Wij zijn super blij met deze opdracht omdat we het echt een uitdaging vinden. Verder blijft het wennen dat veel werknemers na onze 1,5 week op de farm nog steeds alles uit hun handen laten vallen en stoppen met werken om ons te bekijken als we langslopen. Hopelijk blijft dat niet 5 maanden lang zo, haha.

Afgelopen week kwam Michelle's vader weer voor werk naar Uganda, en hij had een hele koffer speelgoed en oude kleding meegenomen uit Nederland. Het speelgoed hebben we uitgedeeld aan de kindjes van de daycare op het bedrijf. Eerst waren ze een beetje bang van ons vanwege ons blanke huidje en de blonde haren, maar met het speelgoed was dat zo over! We hebben ook wat foto's gemaakt tijdens het uitdelen en die kunnen jullie ook op ons blog vinden.

Gister zijn we bij een andere supermarkt boodschappen gaan doen, maar dat viel een beetje tegen want ze hadden veel groenten niet zoals paprika, prei en komkommer. En aangezien we dat elke dag eten moeten we nu iets anders verzinnen. Maar we zullen het weekje vast wel goed doorkomen, want we hebben heel veel heerlijk fruit gekocht :)Gisteravond zijn we naar Kabubbu geweest, waar Michelle's vader overnacht nu wij in het guesthouse op het bedrijf zitten. Daar hebben we een lokaal gerecht gegeten. Kip klaargemaakt in bananenbladeren met matoke (soort banaan), rijst en aardappels. Ook hiervan kunnen jullie een foto terugvinden op ons blog. Het smaakte trouwens beter dan dat het eruit ziet, haha. Als toetje kregen we nog ananas en een wijntje.

Vandaag gaan we naar Cassia Lodge om een dagje lekker te ontspannen bij het zwembad. Het is al de hele week bloedheet dus we zijn blij dat we even af kunnen koelen. Op het bedrijf passen we ons natuurlijk aan qua kleding en dat is soms best wel warm, dus we zijn blij dat we weer even lekker westers in bikini kunnen zonnen :) Anders komen we natuurlijk net zo wit terug als dat we weggingen en dat is niet de bedoeling, haha.

Afgelopen week zijn we er ook achter gekomen dat Anne-Maaike's ouders wat vroeger komen dan gepland was om met ons op safari te gaan. Het moest eigelijk een verrassing blijven, maar iedereen deed zo vaag en verdacht dat we er uiteindelijk toch achter zijn gekomen. Ze vliegen 7 maart naar hier en overnachten ook in Kabubbu. We gaan van 10 t/m 14 maart op safari naar het park Murchison Falls.

We gaan nog even wat foto's proberen toe te voegen op ons blog, en binnenkort horen jullie weer meer van ons :)

Liefs,
Michelle & Anne-Maaike

Einde van ons eerste weekje in Uganda

Hoi iedereen!

Hier weer een verhaaltje vanaf onze veranda. Heeeerlijk in het zonnetje met 35 graden, terwijl jullie in de sneeuw zitten met -5. Maar dat kan ook leuk zijn natuurlijk :p

We hebben alweer 2 stagedagen achter de rug. Mies moet meehelpen in de store van het bedrijf en ik zit achter de balie in de clinic. Ik moet een overzicht maken van alle medicijnen die er per maand gegeven worden aan de patiënten en die per maand gekocht worden. Mies moet precies hetzelfde doen, maar dan van de 100-200 meest gebruikte artikelen. Een andere taak van ons is om alle papieren en waarschuwingsbordjes met teksten in verschillende talen te vervangen voor bordjes met pictogrammen, zodat het voor iedereen duidelijk is.

Het koken hier is ook nog een verhaal apart. Afgelopen donderdag hadden we gekookt en een half uur later kwam er rook uit het gasstel. Dus we hadden al een beetje ies van; dit klopt niet. Gister wilden we gaan koken, maar er kwam een grote steekvlam vanonder het gasstel. Wij gillen natuurlijk :p en de buurman kwam ook meteen kijken wat er aan de hand was, haha. Gelukkig viel het mee, maar we durfden het gasstel niet meer te gebruiken. Hopelijk hebben we maanden een nieuwe, want nu moeten we het doen met 1 pitje op een elektrisch kookplaatje.

Vandaag zijn we naar Kampala geweest. We zijn eerst lekker uit eten geweest voor € 10,00 p.p. en daarna hebben we boodschappen gedaan in Nakumatt Oasis. Dat is een winkelcentrum hier dat 24 uur per dag open is. Gelukkig kwam er vandaag wel geld uit de muur, want de vorige keer dat we wilden pinnen was de bank leeg. Tsja, dat kan hier allemaal :p

Omdat we op ons eerste blog geen foto's konden uploaden hebben we nu vooreen blog op reismee.nl gekozen. We zullen jullie allemaal aan deze mailinglist toevoegen, dan krijgen jullie voortaan van reismee.nl eenmailtje alswe iets nieuws gepost hebben :D

Liefs,
Anne-Maaike & Michelle

Eerste dagen in Uganda

Hey allemaal,

Het is hier intussen half 11 UG tijd. Eindelijk werkt het internet min of meer dus hier komt dan ons eerste verhaaltje vanuit Uganda! Gisteren zijn we naar Schiphol gebracht door familie en ook Larissa kwam ons nog even uitzwaaien :D De vlucht vertrok iets later omdat er eerst sneeuw en ijs van de vleugels moest worden gehaald. Verder is het allemaal volgens planning gegaan en na een tussenlanding in Rwanda kwamen we om ongeveer 22.20u (UG tijd) aan in Entebbe, Uganda. Gelukkig kregen we zonder problemen een visum en onze koffers konden we ook snel vinden. We werden in Entebbe opgehaald door Stephen (taxichauffeur) en Ronny. Het was al donker toen we naar de farm reden maar toch hebben we nog heel wat van het straatbeeld kunnen zien :D Om 01.00u kwamen we aan op de farm waar we werden opgewacht door Bas (onze stagebegeleider) en zijn vrouw Anja. We hebben daar eerst kennisgemaakt en even wat gedronken. Toen we in ons huisje waren hebben we eerst de koffers al een eindje uitgepakt en het huis schoongemaakt. Voor we het wisten was het 03.45u maar de volgende dag mochten we heerlijk uitslapen en bijkomen van de reis! Ondanks een huilend kindje in het huisje naast ons hebben we toch heerlijk geslapen de eerste nacht hier.

Vandaag hebben we lekker uitgeslapen en de koffers verder uitgepakt. Daarna hebben we een rondleiding over het bedrijf gehad waarbij we ook meteen werden voorgesteld aan de managers en supervisors. We hebben overal wat gekletst en nog een tijdje met Bas en Anja over Uganda gepraat. Het instellen van het internet op Anne-Maaike's laptop wilde nog niet gelijk lukken, maar dat word binnen een paar dagen opgelost. Het is hier overdag in de 30 graden dus alles gaat op het gemakje :D Morgen gaan we naar Kampala met Anja om boodschappen te doen en wta rond te kijken in het winkelcentrum Garden City. 's Morgens horen we van Bas nog wat onze taken worden voor de komende tijd hier in Uganda.

Binnenkort volgt er weer een nieuw verhaaltje voor jullie :D

Liefs,
Michelle & Anne-Maaike

Nog 7 nachtjes slapen..

Hoi iedereen!

Over een weekje vliegen we dan eindelijk naar Uganda voor een stage van bijna 5 maanden! We gaan maandagochtend om 5 uur 's morgens al weg want we moeten om 8 uur al op Schiphol zijn. Onze vlucht vertrekt om 10.05u en we komen om 22.20u Ugandese tijd aan in Entebbe. Dat is 20.20u in Nederlandse tijd.

Afgelopen vrijdag hebben we een afscheidsfeestje gehouden voor onze vrienden, en deze week nemen we nog afscheid van onze familie. Deze week moeten we nog de laatste dingetjes kopen en natuurlijk onze koffers nog inpakken.

Wij hebben er super veel zin in :D We zijn benieuwd of we het 5 maanden met elkaar uit kunnen houden. Haha, grapje natuurlijk. Als we in Uganda zijn aangekomen zien jullie het volgende verhaaltje vanzelf wel verschijnen.

Liefs,

Michelle en Anne-Maaike